Hiçbir teselli avutmuyor artık beni. Sen yoksun, ben yokum. Delicesine ağır bir karanlık var artık... Senden geriye kalanlarla yaşıyorum hayatı. Biraz kırgınım, biraz yorgun. Sensizlik yüreğimi haddinden fazla yordu. Oysa ben başıma gelen her türlü olumsuzluğu hayra yorardım. Nereden bilecektim, gidişinden sonra bu kadar güçsüz düşeceğimi?... Gözlerinden düştüm. Yüreğinden düştüm... Düşlerinden düştüm, en çok da bu koydu bana...
